Camgirl

Jakub Szamałek - "Kimkolwiek jesteś" (tom 2)

                            cykl: Ukryta sieć

Wydawnictwo: W.A.B.
liczba stron: 441
kategoria: thriller/sensacja /kryminał 

       "Kimkolwiek jesteś" połknęłam a nie przeczytałam. Powieść jest szalenie interesująca, dynamiczna i fabularnie rzeczywista. 

           Tom drugi, to niejako kontynuacja losów niektórych bohaterów z poprzedniej części,  natomiast książkę można czytać jako odrębną powieść.  

         Oprócz dobrej sensacji poznajemy całą prawdę o mechanizmach kampanii wyborczych, o świecie mediów, szczególnie tych społecznościowych i tej prawdziwej relacji międzyludzkiej. 

            Właściwie nie chcę pisać "co w trawie piszczy", bo po co w takim razie czytać książki, skoro wystarczy zerknąć na recenzję a raczej spoiler i voilà. Natomiast wydaje mi się, że sztuka przekazu polega na tym, żeby nie zdradzić a zainteresować.😏

             Jednego czego jestem pewna to fakt, że relacje międzyludzkie nie zmieniły się od wieków - można kochać, nienawidzić, szanować, lubić, donosić, konfabulować, krzyczeć, bić, krzywdzić.... zaś technologicznie poszliśmy jako gatunek ludzki o wiele, wiele dalej. 

Nie trzeba być na podsłuchu, żeby "zdemaskować" absolutnie każdego, nie trzeba śledzić, żeby wiedzieć jak ktoś się porusza. Nie ma ludzi anonimowych, każdy gdzieś zostawia po sobie jakiś ślad, jakąś wiadomość, wskazówkę... 

Nie trzeba kogoś znać, żeby wiedzieć o nim wszystko: co jada, w jakich sklepach robi zakupy, gdzie chodzi, wyjeżdża, z kim się spotyka, na kogo głosuje..... 

      Mało tego, znając to cybernetyczne "podziemie" można manipulować światopoglądem każdego obywatela i to już przestaje być śmieszne a mechanizmy tego "oszustwa" odkrywa przed nami Jakub Szamałek w tej oto świetnej powieści.  

         Czy mnie ta książka zaskoczyła?, na pewno uświadomiła, że w sieci można wszędzie dotrzeć i wszystko zmienić a dziennikarstwo śledcze jest skuteczniejsze aniżeli praca policji. 

             Polecam, polecam, polecam!!! 

cytat: "... nie będzie już pytał sam siebie, ile jest prawdy w rzadkich wyznaniach miłości".  

Posy

Lucinda Riley - "Pokój motyli" 

Wydawnictwo: Albatros
liczba stron: 523 
kategoria: literatura obyczajowa/romans 

          W tym roku Lucinda Riley pobiła u mnie rekord poczytalności. Oprócz treści na uwagę zasługują piękne obwoluty Wydawnictwa Albatros, którym nie sposób się oprzeć. 

          "Pokój motyli" zaczyna się jak przyrodniczy film Davida Attenborough, wstęp był wręcz bajkowy, ciepły, kolorowy i bardzo angielski. Ale tu nie o kolekcję motyli tak na dobrą sprawę chodzi a o rodzinny dom, w którym obecnie zamieszkuje 70-letnia Posy. 

          Posy mieszka sama choć ma dwóch dorosłych synów i pewnego adoratora, który skrywa tajemnicę z ich dzieciństwa. Jeśli wyjdzie ona na jaw, to wyjaśni Posy wiele, ale może też runąć jej cały dotychczasowy świat. 

          Jak w każdej rodzinie krew musi zepsuć "czarny charakter" i doprowadzić do podjęcia pewnych kroków, czy rodzina sobie z tym poradzi? 

          Historia bardzo życiowa, urocza i nie brakuje w niej uczuciowych komplikacji, romansu, zdrady, dramatu (oj tu był wyciskacz łez😭)...

          Ujęło mnie również postrzeganie dojrzałego wieku nie jako "prawa" do ciepłych kapci i niańczenia wnucząt, ale do życia, podroży i miłości!👏  

          Powiem Wam, że nikt nie potrafi tak uroczo pisać o miejscach i ludziach i tak płynnie przemieszczać się po osi czasu … 

          Naprawdę przy lekturach L.Riley można się świetnie zrelaksować i mówiąc szczerze Jej historie nigdy nie są "puste", nudne ani powtarzalne, dlatego zawsze będę chętnie po nie sięgać.  

cytat: "A przecież kiedy mija pierwsze zauroczenie, trzeba mieć o czym pogadać, prawda?" 

Takie rzeczy po prostu się zdarzają

Jakub Małecki - "Nikt nie idzie"

Wydawnictwo: Sine Qua Non 

liczba stron: 262

kategoria: literatura piękna 

           "Takie rzeczy po prostu się zdarzają", pewnie od tego zdania Autora powinnam zacząć i skończyć moją próbę napisania czegokolwiek na temat tej książki. 

            Wysilam mózgownicę ale nie jest to takie proste, bo w gruncie rzeczy chyba nie chodzi stricte o pełną fabułę a o oszczędność słów, która jest nad wyraz treściwa. 

         Jednego jestem pewna, że to kobiety dźwigają ciężar swoich niedoskonałych dzieci, to kobiety chcą ratować bądź psuć coś, co może nigdy nie istniało, to kobiety są w stanie poświęcić się bez reszty ...czy to geny czy raczej jakiś brak ("wybrak")?😳 a może tylko impuls?  

          Klimat blokowisk lat 90-tych czuje się namacalnie i wręcz nostalgicznie a cały charakter książki jest jak niedokończony obraz z puzzli. 

            Trzeba po prostu wejść w świat Jakuba Małeckiego i pozostać tam na dłużej. Nie można za szybko wyjść, bo wtedy wszystko, co się spotyka można zgubić, jak plecak Klemensa z balonami.
         Dzięki listopadowej akcji Czytaj PL  odsłuchałam parę fragmentów czytanych przez Agnieszkę Więdłochę i muszę przyznać, że byłam zauroczona, zahipnotyzowana: spokojnym głosem, interpretacją, dykcją - obiór niesamowity!, zupełnie inny aniżeli czytanie samemu po cichu! 

            Z żalem odkładam książkę na półkę "przeczytane"😥 

cytat: "Z obojętnymi żyło się łatwiej, w ich towarzystwie można było być sobą, albo przynajmniej próbować".  

Aktor i Reżyser

Adrian Bednarek - "Skazany na zło"

Wydawnictwo: Novae Res

liczba stron: 325

kategoria: thriller/sensacja/kryminał 

        To jak z porządnego człowieka można zrobić tropiciela i mordercę potrafi tylko Adrian Bednarek. Akcja jest niemożebnie wciągająca. 

          Uwielbiam to kombinowanie, manipulowanie, rozkminianie i akcyjne "poganianie" czytelnika do szukania rozwiązania.... 

          Fabuła niby taka codzienna - ot życie, praca, dom, relacje... a to, co potem jeden robi z życiem drugiego z bohaterów - to prawdziwy rollercoaster. 

Następuje nieoczekiwana zmiana miejsc i nie można zatrzymać już zła, które miało swój niewinny początek na piknikowym kocu w lesie. 

         Ile ofiar i życiowych zwrotów przyniesie słabość do alkoholu i kobiety?, która jak się okazuje tylko grała swoją rolę. 

Czy wyreżyserowany w chorym umyśle film pozostanie fikcją czy będzie miał odzwierciedlenie w rzeczywistości? - przekonajcie się sami!   

         Autor nie boi się mocnych i brutalnych scen i powiem, że jest w tym świetny. 

Wisienka czeka jeszcze na czytelnika na końcu książki i to jest siła thrillera! 

         Dla mnie jak zwykle rewelacyjna, wciągająca, pokręcona....    

   

cytat: "Zrozumiałem, że niepewne wspomnienie wkrótce stanie się męczącą pokutą."

Niespokojne pióro

Stephen King - "Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika"

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

liczba stron: 256

kategoria: autobiografia/poradnik 

           Ciekawe połączenie autobiografii z poradnikiem dla pisarzy. Nie liczyłam na złotą receptę dotyczącą pisania, bo takowej chyba nikt nie ma. 

           Zawód pisarza jak każdy inny wymaga pewnego wysiłku i godzin spędzonych nie tylko na pisaniu ale i na czytaniu. 

Stephen King właśnie wkłada do głowy przyszłemu autorowi, że aby pisać trzeba czytać a doskonalenie warsztatu - to nic innego jak intensywne bądź systematyczne wykonywanie obu tych czynności . 

            Pierwsza część książki, ta autobiograficzna pokazuje jak bardzo miał pod górkę z Wydawcami pomimo, że był nauczycielem i miał opanowaną i literaturę i gramatykę. 

Powiem szczerze, że szalenie zaciekawiła mnie ta część z dość jak się okazało trudnego dzieciństwa (brak ojca, wieczne przeprowadzki..), lat szkolnych, pracy w pralni. Mówiąc szczerze zazdroszę tak dobrej pamięci...nie wiem czy potrafiłabym tak dokładnie sięgnąć wstecz? 

      Pomimo niewesołej sytuacji bytowo-materialnej przyszłego powieściopisarza literatury grozy, ten "poradnik" czytało się nieprawdopodobnie zachłannie i dobrze,  a to pewnie za sprawą  dość dowcipnego przekazu (chyba, że ja tak to odebrałam). 
      Oprócz kilku rad  dotyczących wzbogacania słownictwa (bez ozdobnictwa), gramatyki (bez trybu biernego i przysłówków), uważania na atrybucje dialogowe... za pisarskim sukcesem niewątpliwie stoi żona pisarza, niejednokrotnie wspominana i chwalona. 

          To niesamowite szczęście, mieć wsparcie, szacunek i miłość kogoś, do tego, co się robi - z pewnością przełożyło się/przekłada na literacką "płodność". 
          Szacunek należy się Autorowi za szczerość, gdy pisał o swoim uzależnieniu od alkoholu i kokainy.... a potem za ból i ciężki powrót do zdrowia po potrąceniu przez samochód.

            Stephen King wiele przeżył i doświadczył, ale z pewnością to wszystko złożyło się na to, co teraz możemy czytać z ogromnym entuzjazmem i wypiekami na twarzy. 

           Jako uzupełnienie twórczości wszystkim miłośnikom S. Kinga - bardzo polecam tę książkę! Z pewnością trochę zmieni postrzeganie samego aktu pisania i Autora tj. jaką drogę musiał przejść, żeby odnieść niewątpliwy sukces.  

cytat: "...dobre pisanie to rzecz spontaniczna, uczucie, które pojawia się znikąd i natychmiast trzeba je pochwycic".        

Depesza z Pakistanu

Vincent V.Severski - "Zamęt"

                cykl: "Zamęt" t.1

Wydawnictwo: Czarna Owca

liczba stron: 524

kategoria: thriller/sensacja/kryminał 

          Pierwszy raz przeczytałam powieść pana V. Severskiego, pierwszy raz weszłam w taką szpiegowską historię i co? To jest mistrzostwo!. 

           To 524 strony brawurowych, psychologicznych akcji i głębokie wejście w struktury wywiadowcze! 

          Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że wewnątrz są jeszcze sekcje, które żeby się chronić działają na własną rękę, bo ktoś może chcieć ich zlikwidować (taka firma w firmie).         

          Zaimponowała mi taka grupa a w niej kobiety, dla których wykonywanie zadań, zdobywanie informacji, kojarzenie faktów, ludzi i różnych sytuacji to chleb powszedni! 

           Fabuła super realna i niezwykle wciągająca. Bohaterowie charakterni i co tu dużo mówić inteligentna obsada a tym samym lektura. 

Akcja toczy się w różnych miejscach a iskrą zapłonową stało się uprowadzenie z hotelu w Pakistanie 4 obywateli świata. 

          Jedno jest pewne, wszędzie swoje wtyki i interes ma Moskwa i Ameryka. 

W Warszawie nieliczni na czyjejś śmierci chcą zrobić karierę, więc tu wchodzi w grę tylko kalkulacja a nie oficjalna interwencja. Przy okazji załatwia się polityczne biznesy i usuwa niewygodnych kolegów-przeciwników. 

          Książka jest świetna, pióro świetne, no co tu dużo mówić- pełen profesjonalizm!    

cytat: "Nic tak nie spaja szpiegów, nie buduje ich braterstwa jak wspólnie przelana adrenalina, bo kiedy poleje się krew, jest już zwykle za późno..."