19 września 2020

Kobiety wojny

 





Charlotte Link - "Dziki łubin" t.2
Wydawnictwo: Znak Horyzont
liczba stron: 605
kategoria: literatura obyczajowa/historyczna 

















          Ucieszyłam się niezmiernie z możliwości przeczytania przedpremierowo, dzięki Wydawnictwu Znak Horyzont, powieści Charlotte Link pt. "Dziki łubin", która jest kontynuacją "Czasu burz". 
          Wojenne lata w jakich przyszło żyć rodzinie i potomkom Dombergów, to gratka dla ceniących sobie literaturę obyczajowo-historyczną, bo fikcyjnym postaciom towarzyszy tu prawdziwa wojenna zawierucha. 
          Naziści pod przywództwem Adolfa Hitlera zaczynają przejmować kontrolę nad Europą
a interes, który jest całym życiem dla Felicji, najpierw galopuje w rozwoju, potem zmienia się
w szwalnię dla nazistowskich potrzeb, żeby na końcu...... no właśnie, co się stanie na końcu?🙊 
          Zaś Belle i Zuzanna piękne córki Felicji podobnie jak matka, zaślepione miłością, nie do końca odnajdują szczęście u boku swoich mężów. Czyżby w genach odziedziczyły, że w małżeńskim pakiecie jest zawsze miejsce dla kochanka?. 
          Fabuła jest tak wciągająca, że nie sposób się oderwać i to nie dlatego, że pikanterii dodaje kobieca rozwiązłość ale, że pomimo szalejącej wojny, spadających bomb, nazistowskiego
a później rosyjskiego okrucieństwa i głodu - jest miejsce na swoją własną "walkę" przeciwko agresorom, dążenie do przetrwania i oczekiwanie na utraconą namiętność. 
          Charlotte Link ma niesamowity dar przenoszenia nas w świat, który tworzy oddając prawdziwą atmosferę, widzenie i emocje. 
          Niejednokrotnie zastanawiałam się, czy potrafię wyobrazić sobie, co czują niewinni ludzie wkręceni w wojnę, którzy tracą swoje dzieci, dorobek całego życia, żyją w ciągłym strachu,
w ukryciu, w ciemnych piwnicach albo przechodzą przez piekło obozów? lub co czuje żona dowiadując się, że mąż brał udział w zbiorowych egzekucjach  - otóż nie jestem w stanie!!!! 
          Nie wiem też, jaką trzeba mieć w sobie siłę i to w kruchej wynędzniałej przez wojnę kobiecej postawie, żeby nie stracić wiary we własne ideały i pragnąć całym sercem odbudować to, co się bezpowrotnie utraciło, a to było i ma być trwałe!
Te trzy kobiety - Felicja i jej 2 córki - Belle i Zuzanna, dzielnie stawiły czoła ciężkiemu losowi i jedno jest pewne - wojna, to największy wstyd ludzkości! 
          Bardzo polecam tę powieść, ze względu na nietuzinkowych bohaterów, świetną fabułę, znakomicie oddany klimat wojny i to jak ważny jest rodzinny dom. A kto nie zna jeszcze początków historii rodziny Dombergów, niech koniecznie zacznie od "Czasu burz" - gwarantuję wyśmienitą lekturę!👍


cytat: "Życie nie kończy się wtedy, kiedy dochodzimy do wniosku, że po prostu dalej już nie damy rady."
    


18 września 2020

Jasnowidzenie

 





Michał Jan Chmielewski - 
"Indygo" 
Wydawnictwo: Literate
liczba stron: 300
kategoria: thriller/sensacja/kryminał 


















          To moje drugie spotkanie z Autorem i tym razem jakże udane. 
          W małym miasteczku, dzieci znikają bez śladu i to właśnie one są głównymi bohaterami "Indygo" i prowadzą całą fabułę.  
          Znajdziemy tu zjawisko jasnosłyszenia, istniejące poza granicami naszego widzenia, będące kluczem do odkrycia wstrząsającej prawdy.
Predyspozycje jasnosłyszenia głosów zmarłych mają tylko wybrani, ale niestety dla Emila jest męką
i przekleństwem, które jak się później okaże naprowadzi na trop psychopatycznego mordercy. 
          "Inność" zwykle przyciąga uwagę i zbliża do siebie wrażliwych, tak też Adrianna zaprzyjaźnia się z młodszym Emilem, pomimo wielu przytyków ze strony rówieśników. Zaś ciążący Emilowi "talent", bezsprzecznie ratuje życie Adze, gdyż nieuchwytny do tej pory oprawca zostaje zdemaskowany.  
          Nie będę więcej zdradzała z fabuły, bo książka jest świetnie napisana a każde dodane słowo może zepsuć przyjemność czytania, a warto po nią sięgnąć! 
Przy okazji polecę inną książkę Autora pt. "Złe" - doskonała lektura!!! 👍



cytat: "Ktoś, kto daje się złapać tak łatwo, nie zasługuje na to, by żyć." 
      

13 września 2020

Znowu bliźniaki

 





Przemysław Piotrowski - "Piętno"

Wydawnictwo: Czarna Owca

Liczba stron: 464

Kategoria: thriller/sensacja/kryminał 











          Przyznaję się bez bicia, że nie sięgnęłabym po "Piętno", gdyby nie przyciągający tytuł i intrygująco-przerażająca okładka 2 cz. pt. "Sfora". Gdy "Piętno" miało swój czas, uznałam, że to horror i ze strachu jakoś podświadomie omijałam .... 

          Teraz, gdy przeczytałam opis, postanowiłam naprawić i nadrobić cykl o Igorze Brudnym. Zachowując chronologię zaczęłam od "Piętna" i cóż mogę na szybko powiedzieć....

          Początek wciągający, historia intrygująca choć brutalna, ale im bliżej ku końcowi, to mój czytelniczy zachwyt stopniowo malał. Tematyka już "oklepana", bo kościołowa pedofilia zrobiła się tematem dla mnie raczej drażniącym, bo zamiast brać byka za rogi - sądzić, oskarżać i eliminować, to ciągle się winnych głaszcze a przestępstwa zamiata pod dywan. Wiem, że Autor tu nic nie winien, ale mam ogólny wkurw na to, co się dalej z tym dzieje a raczej co się nie dzieje! 

          Druga sprawa, która mnie nigdy nie przekona, to wplatanie w fabułę bliźniaków, "trojaków"... - ten temat źle przerobiłam u Davida Lagercrantza i u Evy Garcia Saenz de Urturi. Niestety mając takie uprzedzenie i przekonanie, że jest to droga na skróty - psuje mi to odbiór książki 😢. Nie wiem też jak można  uciekać z postrzałem w bark z pogruchotanym obojczykiem
i z dziurą w klatce piersiowej i to z ofiarą?, raz że ból, dwa krwotok - rozumiem, że dawka adrenaliny działa jak doping i tego wymaga fabuła, może czepiam się, ale nie lubię jak nierealność przeszkadza mi w odbiorze. 

          Kończąc, żeby nie było, że to zła książka - nie, absolutnie nie, dlatego na "Sforę" przyjdzie kiedyś czas i mam ogromną nadzieję, że nie spotkam tam nadludzkich ludzi 🙈.


cytat: "Kościół to instytucja z największą liczbą hipokrytów na metr kwadratowy."

8 września 2020

Ptasia i Alfonso

 




William Wharton - "Ptasiek" 
Wydawnictwo: Rebis
liczba stron: 347 
kategoria: literatura piękna 

















          Właściwie nie wiem jak odnieść się do "Ptaśka", bo mnie ta książka szczerze zirytowała. Tak jak byłam zachwycona wrażliwością i delikatnością w książce "Spóźnieni kochankowie", tak "Ptasiek" swoją sadystycznością mnie zniesmaczył. Oczywiście doceniam ornitologiczną wiedzę, wnikliwe ptasie opisy, zamiłowanie do lotu i miłość do gołębi czy kanarków. Ale żeby kolejna książka była o ptakach i to przez całe 317 stron???    
          Nie daruję też autorowi hyclowych opisów psich łapanek, gazowania, kopania prądem, mielenia psów w maszynkach..... NIE NIE NIE!!!!!!!!!!!!!!! - to nie jest literatura piękna - to jest zwykły pasztet!!!!
Zmusiłam się, żeby przeczytać do końca, bo chciałam zobaczyć dlaczego ptaki, dlaczego taka "odmienność", żeby nie napisać ptasie opętanie😲. Oj masakra!!!!!!!!!!!  Nie ma tu milimetra harmonii, nie ma tu nic, co by mnie zachwyciło, nie ma tego piękna a jest chora obsesja na punkcie ptaków i nawet ta behawioralna część pieczołowicie opisana mnie nie kupiła. Uffff, cieszę się, że ją skończyłam! 
          Porada: jeżeli chcecie poznać twórczość pana Whartona, to nie zaczynajcie od "Ptaśka"!!!


cytat: "W świetle prawdziwego znaczenia wszystko, co ważne, staje się trywialne, tak jak całe życie wydaje się niczym wobec śmierci."



5 września 2020

Kwiaty zła








Kate  Quinn - "Sieć Alice"
Wydawnictwo: Mando
liczba stron:531
kategoria: powieść historyczna/ sensacja  












 
          Okazuje się, że wojna to doskonały temat, aby na jej kanwie napisać dobrą historię. A żeby było ciekawiej, nie jest to tak do końca fikcja literacka, ponieważ historia oparta jest na prawdziwej postaci "Królowej szpiegów" - Louise de Bettignies
o przybranym pseudonimie Alice Dubois. 
          Jest troje głównych bohaterów, u których wojna zostawiła pewne niezakończone sprawy. 
          Autorka świetnie splotła życiorysy obcych sobie ludzi, którzy wyruszają we wspólną podróż do Francji, żeby odkryć własną prawdę.
Wchodzimy przy okazji w szpiegowski kobiecy świat jednej z bohaterek, który w starciu z wojenną rzeczywistością był czystym szaleństwem!
          Nietuzinkowe postacie, szczypta sensacji i klimat wojennych lat przenosi nas
w zupełnie inny wymiar. 
          Ta książka wciąga od początku do końca, czyta się zatem doskonale!. Naprawdę warta każdej poświęconej chwili👌.


cytat: "To szczegóły decydują o tym, czy fałszywa tożsamość jest wiarygodna."